บอ บีม ... mus!c

วันพฤหัสบดีที่ 27 สิงหาคม พ.ศ. 2552

.:: เพือน... หรอ !! ::.

กรุให้เมิงเป็น  "เพื่อนสนิท"

แต่สำหรับเมิง   ให้กรุเป็นตัวอะไร ???


................................................................


กรุ ไม่ชอบ ลากใคร ไปไหน ถ้าเค้าไม่เต็มใจ

กรุไม่ชอบเซ้าซี้คราย ถ้าเค้าไม่ต้องการ


................................................................


สิ่งที่กรุทำ   มาน มีอะไรผิดพลาดรึเป่า

กรุไม่ดีตรงไหน ทามไมถึงไร้ตัวตน สำหรับเมิง


..................................................................


เอาเถอะ ....  กรุ จา เงียบ ต่อไป  เวลาคงพิสูจน์ เอง


..................................................................

พุ่งนี้ จะไปเกาะล้าน ... โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยย

เครียด !!!!!!!!!!  อยากร้องไห้

ทามไม ต้องเอาเรื่องแย่ๆ  มาบั่นทอน ใจตัวเองแบบนี้

ทำไม ไม่มองหา ความสุขบ้างน่ะ  ++  กรุ มัน บร้า

...........

เรื่อง ชอบ คราย ก้อ ... พอเถอะ   อย่าหวัง

พอแร้ว  ขนาดเรื่องเพื่อน ก้อเศร้าพอแร้ว

จะหาเรื่องเจ็บอีกใช่ป่ะ

พอแร้ววววว...

วันพุธที่ 26 สิงหาคม พ.ศ. 2552

.:: สอง ... จัย ::.




ตอนนี้ วางตัวลำบาก


ไม่รู้เว้ยยยยย ... ไม่ได้ ชอบ 


แต่คอย มองหา ... บร้าไปแร้ว !!!


แร้ว ความผูกพันในใจล่ะ ??? ...


ก้อยังไม่ลืม ... 


กับเพื่อน คนนั้น ... ไม่ได้ได้คิด อะไร มากไปกว่าเพื่อน ซะหน่อย


แต่ อึดอัด ว่ะ ... 








**********************************************


อืมชั่งเถอะ ...  ขอให้ ทุกคน สมหวัง  ขอให้มาน มีฟามสุข


สู้ ๆ ล่ะ  .... 


 จบ  มอ เกษตร น่ะ ....***






สาธุ  !!!! ~

.:: ไม่ อยาก ... เข้า ใจ ::.


,,,เข้าใจ ฉันเข้าใจทุกอย่าง ...
,,,เลิกบัง เลิกอำพรางขอให้ฟังกันก่อน
,,,เรื่องเราหากจะคิดไป จะอยู่ไปไยให้หมอง
,,,อยู่เราสองก็คงปวดใจ


,,,สองใจคิดไปคนละอย่าง...
,,,ต่างคนต่างมีทาง รักจำทำกันได้
,,,สองคนไม่เคยเข้าใจ คนให้อภัยไม่มี ...++


,,,อยู่อย่างนี้แล้วดีอย่างไร มันดีอย่างไร
,,,คงมีเพียงแค่รักกัน แล้วรักนั้นมันมีสุขไหม


,,,คงเป็นเพียงเราเผลอใป ไม่ตั้งใจจะรักกันให้มันยั่งยืน
,,,ฝืนไปตรมใจเปล่า อยู่เดียวอาจเปลี่ยวเหงา
,,,ขอเพียงเราเป็นเพื่อน เสียใจอาจจะเสียใจ
,,,คงไม่นานไปก็เลือน อาจจะเหมือนเมฆลอยผ่านไป ทำใจก็ลืม+++


,,,คงมีเพียงแค่รักกัน แล้วรักนั้นมันมีสุขไหม
,,,คงเป็นเพียงเราเผลอไป ไม่ตั้งใจจะรักกันให้มันยั่งยืน
,,,ฝืนไปตรมใจเปล่า เมื่อใดหากใจแห่งสองเรายังเป็นเพื่อน
,,,แยกไปใช่จะร้างกัน ยังผูกพันกันอย่างเหมือน
,,,เพื่อนจะรักดังเดิมได้ไหม รักเธอ.....+++



. . .


เข้าใจ   แต่  ไม่อยาก... ไม่เข้าใจ  !!! 











อีกนานไหม ที่ใจ จะลืม ...

เรา ไม่ได้ รัก กาน  ...มานก้อ แค่ ความ ผูกพัน  

และที่ฉัน เป็นอยู่ ตอนนี้ ก้อแค่ ความเหงา ...

แค่รู้สึกเหมือนขาดอะไรไป ... แต่ฉัน ไม่ได้ รัก เทอ....

แค่รอ สักคน ... 











@ บางแสน  ' 2552

วันจันทร์ที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2552

.:: หัวจาย .. "รั่ว" ::.

.....

เป็นอะไร ... ทำไม "ทรมาน" จัง

ตอนนี้ เรานั่งอยู่ที่ร้านเน็ต แถวแยกเกสด ...

อยากร้องไห้ อยากปล่อยโฮ ออกมาให้เต็มที่

ไม่อยากกลับไป ที่ห้อง..เพราะ กลัว ..

กลัวว่า..เข้าไปแร้ว เราจาไม่อยากออกไปไหน

อาราย ๆ มันสับสนไปหมด ไม่รู้จาระบายสิ่งต่าง ๆ ในหัวออกมายังไง

ตอนอยู่ห้อง ... ก้อไม่อยากออกไปไหน

พอออกมาข้างนอก ก้อไม่อยากกลับไปที่ห้อง

นี่มานอะไร ... ไม่มีจุดยืน.. ไม่มีที่จะอยู่ ใช่มั้ย !!

ไม่มีที่ไหน ๆ.. ที่เราอยู่ได้อย่าง สบายใจ +++

ไม่มีที่ไหน ที่เรา สามารถ หายใจได้เต็มปอด ซักที่ ...

นี่เราเป็นอะไร ....??????

เหมือน "หัวใจ รั่ว" ..มานเคว้ง ไปหมด

เหมือน ไม่มีใคร ..เหมือนอยู่ตัวคนเดียว

ไม่มีครายที่เราสามารถระบาย ความรู้สึกให้เค้ารับรู้ออกมาได้หมด

ไม่มี ... มานไม่มี และ ไม่มี +++

จะเห็นว่า อารม เรา ขึ้น ๆ ลง ๆ มาก...

บางทีก้อ พยายาม ยิ้ม ..พยายามคิดว่ามีความสุขดีแร้ว

บางทีก้อ รุ้สึกว่า.. ชีวิตกรุ มาน "ว่างเปล่า" มานไม่มีอารายจิง ๆ

ยิ้ม หัวเราะ หรือ ร้องไห้ มานก้อ ว่างเปล่า ....

"หัวใจ รั่ว" ..มานต้องคอยให้ คนรอบข้าง หรือ สิ่งต่าง ๆ ..

เติมเต็มกำลังใจให้เราสามารถก้าวออกมาจากความทุกข์ อยู่ตลอดเวลา

และ เพราะ มาน "รั่ว" กำลังใจที่ได้มา มัก หายระเหยไป อย่างรวดเร็ว

แร้วเรา... ก้อกลับมานั่งอมทุกข์อยู่จุดเดิม

การได้คุยกับใครซักคน ทำให้ ฉัน หายเศร้า...

การได้ฟังเพลงดี ๆ ซักเพลง ทำให้ฉันมีกำลังใจที่จะสู้ต่อ ...

แต่นั่นหมายถึง ฉันต้องมีมันตลอดเวลา ...

และแน่นอนว่า ไม่มีอาราย อยู่กับเราได้ตลอด...

แระตอนนี้ ที่เรา เดิน ไป เดิน มา ...อย่างไร้จุดหมาย ที่ แยกเกสด

ก้อเพราะเราขาด คนที่อยู่ข้าง ๆ ขาดเสียงเพลง ที่มาเติมกำลังใจ

มานอยากร้องไห้ ..ที่ต้องมองดูชีวิตตัวเอง ผ่านไปวัน ๆ อย่างไร้ประโยชน์ แบบนี้

แน่นอนว่า ... มันคือปันหา ที่เราควรแก้ไข ที่ใจของเราเอง...

แต่เราจะสู้กับมันยังไง ในเมื่อใจเราเองที่ยอมจะทุกข์ต่อไปแบบนี้ เลือกจะเป็นแบบนี้

การขาด "คนที่เคยรัก" ไป มานไม่ใช่ทุกสิ่งในชีวิตฉัน

แต่มานเป็น ปม ปมหนึ่งที่มาสะกิดหัวใจของเราว่า .. ไม่เหลือครายแร้ว

"ชัด" ไม่ใช่ทุกสิ่งในชีวิต แต่เปงคน ๆ หนึ่งที่เรายึดติดไว้ ว่าเรามี

ไม่ว่าเจอปันหาแบบไหน ไม่มีใคร ไม่มีเพื่อน เดินอยู่คนเดียว ที่มอ...

อย่างน้อย เมื่อก่อน ก้อยังคิดว่า มี "ชัด" ..

มีคนที่เรา สามารถโทไปจิกได้ตลอดเวลา ... มีคนให้โทหาเวลาเดินอยู่คนเดียว

ถึงแม้ ชัด อาจไม่ได้ทำให้อารายมานดีขึ้น ..หรือบางกรณี อาจแย่ลงด้วยซ้ำ

แต่มานก้อยังรุ้สึก อุ่นใจ ที่ยังมีคนให้นึกถึง..เวลา ที่เราทุกข์ มาก ๆ ...++

แต่...ตอนนี้ มานไม่มี ไม่มี "ชัด" แร้ว..

มานไม่ใช่หน้าที่ ที่ต้องมาคุยกัน มารับสายที่เราโทไป

แระการโทรไป ... มานก้อไม่ใช่สิ่งที่เราควรทำ

ชีวิตมานไม่มีครายจิง ๆ ...

พอขาดเพื่อน ขาดเอ๋ ..ทุกคน ต้องแยกย้ายกลับบ้าน

หยิบโทรศัทพ์ขึ้นมา แต่ไม่รู้จาโทรหาคราย ... มันไม่มี

ที่เสียใจอยุ่ทุกวันนี้ ... ไม่ใช่ เพราะ เราต้องเลิกกัน

แต่แค่ ชีวิต ตอนนี้ มันเหงา .. มานย้ำอยู่ตลอด ว่า "ไม่มีคราย"

กับเพื่อน คนหนึ่ง ... ที่คิดว่า "ชอบ" ...

มานก้อ ต้องหยุดไว้แค่นั้น ... ความรู้สึกชอบ ...

มานอาจจาเกิดจากการที่เราได้คุยกานมากขึ้น โดยเฉพาะในเวลาที่ไม่มีคราย

แต่ก้อ ไม่อยาก ให้คำว่า ชอบ ... เกิดจากความเหงา+++

หรือ เกิดการที่เราพยายาม .. ที่จะมี ..ครายซักคน

ซึ่งมานไม่แฟร์ กะ เพื่อนที่โชคร้ายคนนั้น ...

และเราเองก้อไม่กล้าที่จะยอมรับ ว่า ชอบ เพราะ... สาเหตุอื่น

เพราะถึงยังไง ต่อให้มีเหตุผลดีเลิศแค่ไหน ..

.. ถึงต่อให้ "เพื่อนคนนั้น" เป็นคนมี่ใช่ ..

ยังไง มานก้อ ต้องจบอยู่ตรงนี้ คือเป็นเพื่อนกัน .. เพราะมานไม่มีทางเป็นไปไม่ได้

ถ้าเรายอมรับกับตัวเองว่าชอบ เพราะ..ชอบ ก้อพาลแต่จะหาเรื่องให้ เจ็บ

และ ทุกข์อีก นั้งเอง ... เพราะเราไม่อยากหวัง

ไม่กล้าหวัง .. เพราะ การเป็นเพื่อนกันก้อน่าจะเพียงพอ ..

เพราะมานเองก้อมีคนที่ชอบ ... และเพราะ ..+++

เพราะ เราพยายาม คิด ตลอดว่า .. ไม่ได้ชอบซะหน่อย

พยายามคิดว่า เพราะ กรุเหงามั้ง ... ก้อเรยเหมือนจาชอบมัน

.............เพราะ เรา ปิดกั้น ทุกสิ่ง...เพราะคิดว่ายังไงมานก้อไม่มีทาง

เรามองเห็นพระจันทร์ แร้วพระจันทร์ล่ะ มองเหงเรามั้ย ?

คำตอบคือ ไม่ ...สำหรับฉัน

...พระจันทร์ไม่มองมาทางเราหรอก และเราไม่กล้าหวัง..ให้พระจันทร์มองกลับมา

ไม่กล้าหวังว่า..จามีใครที่จามาเข้าใจเรา ... และคิดอยู่เสมอ "คงไม่มี"

แต่ทำไมยังต้องพยายามหา...ทั้งที่คิดว่า ยังไง มานก้อ คงไม่มี

แปลกเน๊อะ .... ตอนนี้ จากนี้ ... และ หลังจากนี้ จะเป็นยังไง +++

ตอนนี้ เราอาจกำลังร้องไห้ อยู่ในใจ ...

หลังจากนี้ ... เราอาจจายิ้ม และดูมีความสุข

อาจจาร้องไห้ หรือนั่งอมทุกข์ ไปวัน ๆ..+++

อารายคือความแน่นอนของชีวิต ... ??

และคนอย่างเรา .. คนที่ไม่มีความแน่นอน คนที่ ครึ่ง ๆ กลาง ๆ .. ขึ้น ๆ ลง ๆ

มานไม่สมควร .. ที่จามีใครเข้าใจหรอก....ไม่ใช่หรอ ?

มานไม่สมควร ได้รับความสนใจ จากคราย +++

และมานไม่สมควรได้รับความรักจากคราย ...ด้วย

แต่เรามักจาปลอบใจตัวเองด้วยคำว่า ... "ไม่ต้องมาใส่ใจกับคนอย่างกรุหรอก"

++++++++++++++++++++++++++++.....

ทั้ง ๆ ที่รู้ อยู่ แร้ว ว่าไม่มี...ไม่มีครายสนใจซะหน่อย !!

ไม่มี ... และไม่มี

... "หัวใจ รั่ว" ... ยังไงก้อเติมไม่เต็ม +++


ถึงยังไง ... ต่อจากนี้ เราคงเดิน ย้อน กลับไม่ได้

ชีวิตมานต้องก้าวไปข้างหน้า ... หรอ ?

แต่ตอนนี้ เรากำลังหยุดนิ่ง กำลังย่ำอยู่กับที่ ... กำลังลังเลที่จะก้าวต่อ

แร้วเราควรจะทำยังไง ....????





--------------------------------####~*

ปล. ขโมย ประโยค ดี ๆ ... มาจาก เพื่อน เยอะเรย ..แต่ขอบคุณมากนะ

.:: ไม่อัพ ไม่ได้แร้วว ><~ ::.

ขณะที่เขียน blog อยู่นี้ ก้อประมาณ ตีสี่ ห้าสิบ นาทีโดยประมาณ

... ยาง ไม่ หลับ ไ่ม่ นอน ...

นั่งทามการบ้านฟิ ที่อาจานเร่นสั่งทั้งบท ><~ อือหือออ !!

แร้วก้อนั่ง ปล้น รูปที่ แตมป์ ตาม บอร์ดต่าง ๆ ...

...((( นี่คือผลพวง ทามให้การบ้านไม่เสดซะที่ ))) ... แฮร่ ๆ นู๋ผิด ๆ

พี่แตมป์ ผู้ชายคนนี้ ยิ่งค้นหา ยิ่งเจอแต่สิ่งที่ทำให้เราต้องประหลาดใจ

แระแอบกรี๊ดดด ((ในใจ)) ได้ตลอดเว ... มีอารายในตัวพี่เค้าหลายๆ อย่าง

ที่มานน่าทึ่งมากมาย ><" ~

มาถึงสาระสำคันที่ทำให้เรา ต้องคันไม้คันมือมาอัพ blog อีกรอบ...

คือว่า ฟังเพลง ก่อนบทเพลงจะหมดความหมาย ที่พี่แตมป์แต่ง ก้อชอบน่ะ

แต่ก้อแกะไม่ออก อ่า ว่าใครร้องมั้ง รู้แต่ว่า เออ ท่อนนี้มานเนื้อเพลงนี่ นั้น นู้น

แต่พอ มาเหง คนที่เค้าแกะเนื้อเพลงนี้มาให้ดู แร้ว อึ้ง !!!

อืมมมมม สุดยอดเรยยยยยย แต่งได้ไงคร๊าาาาา สุโคร่ยยยยย มากก

คนแกะก้อชั่ง วิริยะ อุตสาหะ สุโคร่ยยยยย เช่นกัน !!~

จาบอกว่า เพลงนี้ ทั้งคนร้อง คนแต่ง และคนฟัง ที่สุดยอดเจงๆ อิิอิ ...

T_______________T ซึ้งจัย ที่ได้ฟัง แร้วก้อยังมีอีกหลาย ๆเพลง เรย

ที่พี่แตมป์ แต่ง ไว้ ที่พอพูดถึงอาจจาร้อง อ๋อออ !!!~..กานเรยทีเดียว

ยกตัวอย่าง กะเช่น >>>>
ผู้ชายใจเย็น : โฟร์มด
รักคุณเข้าอีกแล้วด้วย : BoyPod
เงินล้าน : ModernDog
ฯลฯ

***ไว้ว่าง ๆ ((กว่านี้))จามาอัพอีกที เพราะ มีเยอะมากๆๆๆๆๆๆๆ ,,,

รู้แร้ว ทึ่ง ๆ ๆ เพราะเปงเพลงที่ชอบทั้งน้านเรย วู้วววววววววววว... ~*!!

ตอนนี้ต้องไปปั่นการบ้านต่อแระ ><"~ -----------------แว๊บบบบบบบบบบ!!

,,,

,,,

เชิน รับ ชม ... รับ ฟัง ก๊ะ ((*v*))/~

.................................................................................................

South of The Border, West of The Sun
Stamp feat. LOVEiS Bakery Allstars


MusicPlaylist
Music Playlist at MixPod.com





แตม... ถ้าวันพรุ่งนี้โลกที่เธออยู่ จะไม่ได้ยินบทเพลงของฉัน
ตู่... ถ้าวันพรุ่งนี้ไม่มีเพลงใหม่ มีเพียงเพลงในความทรงจำ
แตม... ถ้าวันพรุ่งนี้ฉันพบคำตอบ ว่าสิ่งที่ทำไม่มีความหมาย
ตู่... ถ้าวันพรุ่งนี้ไม่มีทางออก มืดมนจนเดินต่อไปไม่ได้
แตม... ถ้าถึงพรุ่งนี้แล้วทุกๆสิ่ง ที่เราได้เคยฝัน
ตู่... จะเป็นแค่เรื่องเหลวไหล และจบลงไปแค่นั้น
แตม... ไม่มีใครรู้ พรุ่งนี้จะเป็นเช่นไร
แตม/ตู่... จึงอยากจะเขียนเพลงนี้แทนหัวใจ ฝากเธอไว้

พี่ป๊อด... ก่อนที่ความฝันจะล่มสลาย ก่อนที่บทเพลงจะหมดความหมาย

พี่บอยด์... ผมคงจะฝืนไม่ได้ ผมรู้ดีและเข้าใจ
ไม่มีอะไรบนโลกใบนี้ จะคงอยู่ได้เสมอไป
มีวันที่ขึ้น ก็ต้องมีวันที่ลง
เหลือเพียงความหวัง ศรัทธา ความรักเท่านั้น ที่มั่นคง
แม้วันนี้จะมืด จนมองไม่เห็นเส้นทางข้างหน้า
ผมก็จะเขียนเพลงด้วยความรัก จนวันสุดท้ายที่ผมลืมตา

พี่นภ... ต่อจากนี้ไม่ว่าจะเป็นเช่นไร ฮื้อ ฮือ
พี่บอยด์... (ไม่ว่าจะเป็นเช่นไร)
พี่นภ... ก็จะร้องเพลงด้วยความรัก ออกจากหัวใจ
พี่บอยด์... (ใช่!!!)
พี่นภ... ต่อไป
พี่บอยด์... (ผมจะทำมันต่อไป)

พี่ป๊อด... ก่อนที่ความฝัน
พี่นภ... (ขอมอบเพลงนี้ ให้คุณเก็บไว้)
พี่ป๊อด... จะล่มสลาย
พี่นภ... (ให้คุณได้รู้ว่า รักไม่เปลี่ยนไป)
พี่ป๊อด... ก่อนที่บทเพลง
พี่นภ... (ถึงแม้พรุ่งนี้ทุกอย่าง)
พี่ป๊อด... จะหมดความหมาย
พี่นภ... (ไม่เหมือนที่เราเคย...(ฟังไม่ออก - -"))
พี่นภ... ผมก็จะรักคุณ รักคุณ รักคุณตลอดไป

เบน... โอ้ว จะทำยังไง กับวันที่ไม่มีหนทาง
ขอ ระบายให้เธอได้รู้บ้าง ฮ๊า

คิว... นับจากนี้ แม้โลกจะไม่เป็นดังฝัน
จับเอาไว้ จับมือฉัน เราจะยังมีกันและกันเสมอ

โต๋... จะบอกว่ารักเธอ ขนาดไหน
จะบอกว่ารักเธอ เพราะฉันมั่นใจ

พี่ต๋อง... บอกเอาไว้ก่อน บอกผ่านเพลงนี้ก่อน
ก่อนจะไม่เหลืออะไร ให้ฉันได้ฝากไป
บอกเธอไว้ก่อน สิ่งเดียวที่แน่นอน
ก็คือรักทุกคำ ที่ฉันพูดออกไป

พี่ตรัย... แค่บอกกับเธอว่ารักเธอ รักเธอเสมอ
ไม่ว่าวันพรุ่งนี้ มันจะเป็นอย่างไร
ความตั้งใจของฉัน ก็จะไม่เปลี่ยนไป

รวม... ก่อนที่ความฝันจะล่มสลาย ก่อนที่บทเพลงจะหมดความหมาย

พี่นภ... ผมนั้นจะรักคุณ รักคุณ
เบน... โอ้ว ให้บทเพลงนี้ ให้แทนใจฉัน
ให้บทเพลงนี้ ได้แทนความรักที่มี
พี่ตรัย... ก่อนที่จะเปลี่ยนไปทุกอย่าง จากเมื่อวาน
พี่ป๊อด... ฮ๊า ฮา (ฟังไม่ออก - -" รึไม่ก็ไม่ได้ร้องเป็นคำ)
ตู่... คิดว่ามันเป็นเพียงแค่ความฝัน
คิว... จับมือฉัน จับเอาไว้
พี่บอยด์... (แร็พท่อนเดิม)
พี่ต๋อง... ฮ๊า ฮา

จบ...เหนื่อย




ฟังกี่ทีก็รู้สึกว่า เท่ห์ มันรวบรวมสิ่งที่เราคุ้นเคยมาตลอด
พี่นภ ร้องว่า รักคุณ รักคุณ
พี่บอยด์ แร็พ
พี่ตรัย ร้อง บางท่อนจากเพลงที่เรารู้จัก เปลี่ยนไปทุกอย่าง จะบอกกับเธอว่ารักเธอ จะได้เจออีกไหม
เบน ร้อง โอ้ววว ร้องท่อนที่คล้ายๆ คนข้างล่าง กับ เพลงจากคนผิดหวัง
พี่ป๊อด ร้อง คำว่า ก่อน
คิว มี กันและกัน
โต๋ มีเสียงเปียโน และคำว่า รักเธอ
พี่ต๋อง The Begins มีเสียงประสานอันโดดเด่น
ตู่ ร้อง ท่อนแรกของ what will i do
และ แตม แต่งเพลงสุดยอดเหมือนเคย

v
v
v

ก๊อบมาทั้งหมด ที่คนแกะเพลงเค้าพิม ไว้เรยอ่าาา credit by tuayd_ko จากบอร์ด Love Is ::http://www.loveisloveis.com

,,,

,,,

ส่วนนี้ก้อ เพลงค่ะ ลองฟังกานดูนะค่ะ ^^



ปล. จาฟัง อย่าลืมกด สามเหลี่ยมล่ะ ฮร่าๆ play -----------**

.:: แง่งงงง...คึก!! ::.

โย่ว !!!

ลืมไปว่า เลิก เศร้าแร้วววว

แต่ อิบทความ ข้างลา่่าง นั้น คือ อิหยั่ง??

ไม่เอา ไม่เศร้าาาา ฮร่าๆ อัพ อีกรอบล่ะกาน



++++ช่วงนี้ ขอเสนอ ....!!!++++

แต้น แตน แต่นนนนนนน ~* ... แฟนนู๋คร๊าาาา

น่ารัก เปงบร้าเยยย ขาว ตี๋ ตาตี่ น่ารักกกกกก

ร้องเพลงกะเก่่ง นิสัยก้อดี แต่งเพลงก้อเพราะ โฮะ ๆ

แฟนเรานี่เพอเฟคเจงๆ ชอบ ๆ ๆ ๆ

อิอิ ต้อง มีพี่แตมป์ ตลอดเล แระ จาได้ ยิ้ม ๆ ๆ ๆ

><~



.:: ไม่ พร้อม ... ที่ จะ เจ็บ อีก ครั้ง !!! ::.

ถ้า ...... ความรู้สึกมานห้ามกันไม่ได้ ....++++

แร้วกานมี ความหวัง ล่ะ .... ห้ามกันได้มั้ย !!

ก้อแค่ไม่พร้อมจะ เจ็บ ... ไม่กล้าจา หวัง ...

+++ ความรู้สึก ที่ มาน เหมือน อั้น ๆ เอาไว้ แค่นี่ +++

ลิมิต ของ มัน ต้องเท่านี้ !! ฝืน ....+++

มานต้องฝืน ...+++

บางที เราก้อไม่สามารถ จะทำอารายตามใจตัวเองได้ทุกอย่าง

เพราะ ผลกระทบ มานอาจจาไม่ได้เกิดแค่กับตัวเรา

แต่ อาจจาเกิด กับ ....

หรือ ที่เราไม่ ยอมก้าว ไปข้างหน้า เพราะ ไม่พร้อม ... เพราะ กลัว

กลัวกับ การเริ่มต้นใหม่ ...

!!!+++ ชั่งเถอะ พักมั้งเถอะ หัวใจ ... เจ็บยังไม่พออีกหรือไง

สุดท้ายนี้ .. อยากไป เกาะล้าน ... !! ทิ้ง ความรู้สึกไว้ข้างหลัง

ไปเก็บรอยยิ้ม ที่เกาะล้านกัน ...




แถมอีกหน่อย .. ชอบเพลงนี้มากมาย



ถามจริงๆ Feat. เบน ชลาทิส - 7thSCENE

........................

ไม่เคยได้สนอะไรปล่อยตัวปล่อยใจกับใครที่เข้ามา
ทั้งที่รักแล้วก็รู้ว่าไม่ช่วยอะไร
ให้มันผ่านพ้นๆวันๆ ไม่เคยต้องการเรื่องราวใหม่
จบลงก็แค่มุ่งตรงออกไป
ไปทำร้ายเวลาที่เหลือทั้งชีวิตไม่ว่าจะถูกหรือผิดก็แค่นั้น

* เจ็บยังไม่พอใช่หรือเปล่า รู้ใช่หรือเปล่า
ยังแย่ไม่มากพออีกหรือชีวิตเรา โวว
ต้องหนักสักเท่าไรเธอถึงจะลืมความเศร้า
ทำร้ายตัวเองจะช่วยให้ลืมได้จริงหรือเปล่า ฉันถามจริงๆ

ไม่ทำอะไรที่เป็นชิ้นเป็นอันแค่หลับวันๆให้ถึงคืนใหม่
เพื่อค่ำลงจะได้มุ่งตรงออกไป
ไปทำร้ายเวลาที่มีค่าของชีวิตไม่ว่าจะถูกหรือผิดก็แค่นั้น

เคยลองมองเธอคิดเธอเคยลองมองคนที่รักเธอบ้างไหม
ว่าเขานั้นคิดและเขานั้นรู้สึกลึกๆมันเสียใจแค่ไหน

....

ฉันถามจริงๆ ถามจริงๆ ฉันถามเธอ ถามจริงๆ

วันอาทิตย์ที่ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2552

.:: วู้วววว ~* 3eing H@ppy ::.



แฮร่ ๆ... ไม่ได้ อัพหลายวัน เรย

ก้อไม่ได้ แอบไปลั้ลลา ที่ไหนหรอก

หาย เศร้า แร้ว ...

แต่จุดหมายเรายางไม่เปี่ยนน้าาา go 2 เกาะล้าน

.............

ช่วงที่หายไป ก้อ กะลัง คลั่ง กะ พี่แสตมป์ 7thSCENE

อิอิ น่าร๊ากมากมาย แง่คิดของเค้า นิ่ แปลกๆ

แต่มีสาระ มั๊ก ๆ ทามให้ เรา ยิ้มกับปัญหาได้มากขึ้น

วู้ ๆ ๆ ... ชีวิต สดใส อีกครั้ง อิอิ

สมัคร เปง FC 7thSCENE ดีก่า

.........................................

มะคืนวาน ก้อ ไปดูหนัง รอบดึก กะน้องชายมา

เปงเรื่อง ที่อยากดูม๊าก ๆ แระไม่มีคราย อยากดูกะเราซักคน แง่ว+++

ก้อเรยหลอกล่อ น้อง จากสุพรรณให้เดินทาง มุ่งสู่กุงเทพ

เพื่อ .... ดูหนัง !!!

อ่านะ เคยมั้ยง่ะ ที่อยากจาทำไร แต่ไม่รู้จา ชวนคราย

หรือ ชวนแร้ว ก้อไม่มีคนไปด้วย โอ้วววว เส้าา

ชีวิตนี้ สงสัย ต้อง อยู่แบบลำพังแระมั้ง ><~

ยังดี ที่น้องชาย มาน สไตล์เดียวกาน ลุยๆ แต่ไม่ได้ครึ่ง ของช้านหรอก

ฮร่าๆ ก้อนะ ช้านมาน ชีพจรลงเท้า ตลอดนี่น๊าา

ก้อ หนัง ที่ไปดู มะคืน รอบ 21.50 น โรง13 เมเจอ รัชโย

(จาบอกระเอียดทามไม) ก้อคือ.. บุพผาราตรี 3.2

ภาคนี้ แอบซึ้ง แต่ก้อโหด สุดๆ อาจจาไม่ฮาเท่า 3.1

แต่ ก้อถือว่าคุ้มที่ได้ดู ><~ ตอนท้าย แอบ ร้องไห้ด้วย

"คำว่ารัก" มานจาฟังไพเราะ ก้อต่อเมื่อเราได้ฟังจากปากคนที่เรารัก โอ้ววว...

..............................

วันนี้ พิม รั่ว ๆ อัพ รั่วๆ นิดนุง เพราะคุย m กะเอ๋ อยู่ด้วย แฮร่ๆ

แร้ววันนี้ ป้าจอย มาชวนไป เขาสอยดาว ... ซึ่งไม่รู้หรอกว่ามานอยู่ที่ไหน

...แต่สามารถตอบ ตกลงได้ทันที ว่า ไป !! ฮร่าๆ

แระสุดท้าย ถึงรู้จากเอ๋ ว่าอยู่ จันทบุรีนี่เอง ว้าวว ชอบๆ

ไปเที่ยว แนวเดินป้า อู้วววว อยากไป ๆ

........

เที่ยว ๆ ๆ ๆ

สุดท้ายนี้ ...

อย่าเข้าใจผิด ว่า ช้าน มาน เด็กเที่ยวเก่ง

(หรอ!!!).....

ก้อแค่ อยาก เปิดโลก กว้าง นิ

.... เอาเปงว่า ไม่แก้ตัววว แค่รู้ว่า ตัวเอง ทำอารายอยู่กะพอแระ

^_______________________________________^

(กลับมา ยิ้มอีก ครั้ง )




ปล. ฝาก บล็อค พี่แสตมป์ ไปลอง อ่าน กานดู

อาจจา เข้าใจอยากนิสนุง สำหรับ บทความของพี่เค้า

สำหรับเรา ต้อง อ่าน รอบที่สอง ถึง สาม ถึงจาาเข้าใจ ฮร่าๆๆ

เอย่างนี่แระ สุดยอดดดด ~!!!

http://stampblog.exteen.com/20080925/entry << อันนี้ โดนนน!!

วันพฤหัสบดีที่ 20 สิงหาคม พ.ศ. 2552

.:: ไ ป .. เ ก า ะ ล้ า น กั น เ ถ อ ะ !! ++ ::.

วันนี้ เป็นเช้าอีกวัน ... ที่ เรายังไม่นอน - -*

ขอทำอารายซักอย่างนะ ...

เห้อออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ ...

ขอถอนหายใจ ยาว ยาวววว.. ให้อากาสแย่ ๆ ในตัว ออกไปซะหน่อย

อึ๊บบบบบบบบบ !! .. ลุก ไป มหา'ลัย ซะ

อย่างที่บอก ว่า ไม่ได้นอน อีกคืนแร้ว ...

เพราะว่า มานั่งหาข้อมูล ไปเกาะล้าน เหมือนเดิม นั่นแระ +++

บวกกับ... นั่งทำ บล๊อกให้เอ๋ ด้วย (แร้วก้อคุย m นิสนุง ><")

ก้อเรย รู้สึกอีกที ก้อเช้า ... ตัดสินจายแร้วน่ะ.....

ถ้าไม่มีอาราย เปี่ยนแปลง ... วันจันที่ 24 ไป เกาะ ล้าน

นั่งรถไฟไป ... รายละเอียด ถ้า ได้ไปจริง ๆ...

คงต้องกลับมาเขียนลง blog แน่นอน เอาเก็บไว้อ่าน เร่น

พร้อมกับ รูปถ่าย ที่จิง ดูไว้หลายที่มาก ตอนแรก ก้อไม่คิดจาไปไกล

จาไปไหว้พระหลวงพ่อโสธร ทั้งที่ไม่เคยไปเองคนเดียวเรย...

ดูไปดูมา จาไปน้ำตกเจ็ดสาวน้อย -0- แต่ตารางรถไฟไม่เอื้ออำนวย

บวกกะ เปง ผู้หญิง ถ้าไป มานไม่ใช่ไปเช้า เย็นกลับแน่นอน...

แต่ที่เลือก ไปเกาะล้าน เพราะว่า เพื่อน อยู่ชลบุรีเยอะ ...

อย่างน้อย ถ้าไปไม่ถึง เกาะล้าน ก้อต้อง อยู่ แถว พัทยานี่แหละ - -"

เผื่อฉุกเฉินยังพอ ติดต่อ ครายได้บ้าง ... หวังว่าทริปนี้ คงไม่ล่ม น่ะ ...

....

ไปวันจัน >>>>>>>>>>> โดด Phy อีกแร้วซิ ...เง้อออออ

อ่า.... เห้ยยยยยย อังคาร สอบตั้งกล้อง - -"

กำ ๆ ๆ ทามไม มานึกได้ตอนนี้อ่า อ๋อง ก้อเพิ่งบอก มะไม่นานนี่เองนิ่ ...

อ่ะ ... แต่ไม่แน่ เค้าอาจจา สอบ วันพุธ ซึ่งกลับมาทันแน่นอน ...

เด่ว คงต้อง เตรียมกาน ในหลายๆเรื่อง ... รุ้สึกได้เรย ว่าไม่พร้อม

จัย พร้อม ไป อย่างเดียว ...เห้ออออ จาไหวหรออ

....สู้ ต่อ ปาย ... ลุก มา ยิ้ม ได้ แร้ว !!!!


^------------------------^" << หน้าจาบานไปไหน

วันพุธที่ 19 สิงหาคม พ.ศ. 2552

.:: เ ป็ น อ ะ ไ ร ไ ป ... ((ชี วิ ต)) ::.

ตอนนี้ ก้อ เกือบ 11 โมง แร้ว

ยังไม่ลุกไปไหน ยังอยู่บนเตียง ...

เพราะ คิดว่าหมดแรงจาทำอาราย...คิดว่าไม่อยากทำอะไร

ถึงได้ปล่อยเวลาทิ้งไปวัน ๆ แบบนี้ ...

เกือบ 11 โมง ที่ไม่มีครายโทรตาม .. ทั้ง ๆ ที่ ฟิลบุค อยู่กับเรา

ทั้ง ๆ ที่ จะ.......... ... - -"


........................................


+++อืม...จาไปโทดคราย..

เรา มันไม่มีความรับผิดชอบเอง ... แยกแยะ ลำดับความสำคันไม่ได้

ตอนไม่เจอกับตัว ก้อเที่ยวสอนคนนู้น คนนี้ ..

แร้วตอนนี้ คุณ ศากุล ทำไรอยู่ค่ะ ... นั่งหายใจเร่นไปวัน ๆ หรอค่ะ

เหอ ๆ ... ดีจิง ๆ ... จะเจรินเมื่อไร ชีวิตชั้น

++++ตอนแรก...ตั้งใจว่า จะทำอารายซักอย่าง

จะลองไปใน ที่ ที่ไม่เคยไปดูเองซักครั้ง...

จาไป เกาะล้าน ... คนเดียว จาลองไปนั่งรถไฟ ...

ไปสัมผัสอารายใหม่ ๆ ให้ชีวิต มานมีความหวังอีกครั้ง..

นั่งหา ข้อมูล ทั้งคืน ตั้งใจจะไปตั้งแต่เช้านี้ ...

แต่ก้อนึกได้ว่า ... "ต้องเรียน" ... เหอๆ

นึกได้แร้วไง ... สุดท้ายก้อไม่ไป เรียน ...ทุเรสมั้ย !!

จาบอกว่าไม่ไปเรียน เพราะ หลับไม่ตื่น ก้อไม่ช่าย

เพราะตอนนี้ ก้อยังไม่ได้ นอน เรย ตั้งแต่มะวาน ... อืม เด่วคงไปมั้ง

คาบบ่าย มี mathII กะ Phy ที่ไม่สมควรขาด ..

(อันที่จิง survey map Lab ก้อไม่ควรขาดอย่างแรง...- -")

เห้อออออออออออออ... เจ็บครั้งนี้มันยิ่งกว่าครั้งก่อน

เพราะครั้งนี้ เรารู้ทั้งรู้ว่าควรทำยังไง เพื่อแก้ไข...แต่เราไม่ทำ และไม่คิดจะทำ

เราเลือกที่จามานั่งเศร้า นั่งเอ๋อ อยู่คนเดียว ในห้อง

เปงบร้า อะไรไป...


.
.
.


>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>ลุก ขึ้น ซะ ที... คุณ ศากุล

.:: *ค ว า ม สุ ข ซ่ อ น ไ ว้ ที่ ไ ห น* ::.

มีมารน้อย 3 ตน แอบมาขโมยความสุขของมนุษย์


เอาไปแล้วก็ปรึกษากันว่าจะเอาไปซ่อนที่ไหนดี


ตนแรกก็ว่า ควรเอาไปซ่อนที่ภูเขาที่สูงที่สุดในโลก



แต่มารน้อยตนที่ 2 ว่าเพื่อนเอ๋ย มนุษย์นั้นไม่กลัวความสูง แต่กลัวหายใจไม่ออก


เพราะสังเกตได้ว่า ดำน้ำได้นิดเดียวก็ทะลึ่งพรวดขึ้นมาแล้ว เพราะกลัวหายใจไม่ออก


แต่บนภูเขาอากาศดี มนุษย์ชอบไปเที่ยวภูเขา เอาไปซ่อนไว้ใต้บาดาลดีกว่า

มารน้อยตนที่ 3 แย้งว่า อย่าเลยเพื่อนเอ๋ย


มนุษย์มันเก่งสร้างเครื่องมือหาของในทะเล ในอากาศได้ เดี๋ยวมันก็หาเจอ



แต่สังเกตได้ว่า.....


นัยน์ตามนุษย์มองไปข้างนอก หูก็ชอบฟังเสียงข้างนอก ชอบไปเที่ยวข้างนอก


เราควรแอบเอาไปซ่อนไว้ในใจมันดีกว่า มนุษย์หาไม่เจอแน่ๆ


เพราะว่ามนุษย์ชอบหาความผิดของคนอื่น ไม่ชอบขัดใจคัวเอง


ไม่ชอบดูจิตใจของตัวเอง



มารน้อยทั้ง 3 ตน ก็ตกลงความเห็นเป็นเช่นเดียวกัน


ตั้งแต่นั้นมา มารน้อยก็เอาความสุขของมนุษย์มาซ่อนไว้ที่ใจ


มนุษย์ผู้โง่เขลาจึงออกไปหาความสุขที่อื่น...

ที่ภูเขา ที่ชายทะเล ที่คลับ ที่ร้องเพลง


จึงหาความสุขไม่พบ ต้องออกไปข้างนอกหาความสุขในที่ผิด ๆ ตลอดมา


..คนที่ไปเที่ยวเธคเที่ยวคลับกินเหล้า เพราะว่าเขามีทุกข์


จึงต้องออกไปหาความสุขมากลบเกลื่อน มาเฉลี่ยเพื่อให้ทุกข์นั้นน้อยลง


แต่พอเมาแล้วกลับบ้าน หายเมาตื่นเช้ามา ทุกข์นั้นก็ยังคงมีอยู่เหมือนเดิม


โดยหารู้ไม่ว่าความสุขที่เฝ้าติดตามเฝ้าหา อยู่ที่ใจตัวเองนั่นเอง


ใยต้องออกไปหาความสุขที่อื่น ....




"..ต่อให้หาเท่าไหร่ แต่ใจยังร้อนรุ่ม ไม่สงบ ก็หาสุขนั้นไม่พบหรอก.."


credit : Fw.

วันจันทร์ที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2552

.:: ความรู้สึกของฉันจะไปมีความหมายอะไร ::.

ตอนนี้ ... เหมือนอยู่ตัวคนเดียว อีกครั้ง

++++ อยากรู้ว่า กรุทำ อาราย ให้ ครายนักหนา ...

กรุถึงต้องเป็นอย่างนี้อยู่เรย ... ทำไม ทำไม

เพราะกรุ มัน ไม่มีค่า ... ใช่มั้ย ?

ไม่มีค่าพอให้ใครมาแคร์ ... คนอย่างกรุ จาเป็นอารายก้อช่าง

ความรู้สึกกรุ มานไม่เคยมีความหมาย...

จาทำอาราย ยังไงกับกรุก้อได้ ... กรุ ไม่โกด งั้นหรอ

.............................................

กรุเหนื่อยแร้วน่ะ .... เหนื่อยกับการ ต้องวิ่งหนี คำว่า "ไม่มีค่า"

กรุเหนื่อยย ... ทำไมหนีไม่พ้น คำนี้ซะที...

.:: ภารกิจแรก ... ส่งการบ้าน ::.

ก้อ ไม่รู้ว่า จะ ส่งทันมั้ย ?? จะได้คะแนน อ่ะเป่า ??

แต่ ... ลองทำดูหน่อยล่ะกาน

ชีวิต.. ช่วงนี้ อย่างที่บอก มานสับสน วุ่นวาย เสียนี่กระไร

จากที่ อาจารย์ ได้ สั่งให้ เขียน เรื่องราว ในสัปดาห์ก่อน

ก้อจาขอ เริ่ม บรรยาย ล่ะน่ะ

10/08/09

...++วันจัน แรก ...ของการเรียนการสอน

หลัง จากผ่าน การสอบ มิดเทอม สุด หฤโหด - -" แบบว่า มาราธอนกานเรยทีเดียว

เหนื่อยนะค่ะเนี้ย ... ตอนแรกก้อตั้งใจจากลับบ้าน โดดยาวถึงวัน พฤหัส

แต่ก้อน่ะ ...รักเรียนค่ะ ไม่โดด ฮร่า ๆ

ซะที่ไหนล่ะ ...พ่อแม่ ไม่ให้กลับบ้าน ( เศร้ามั้ยล่ะค่ะ T^T )

ก้อ ไปเรียน และเต้นแอโรบิก ลดพุงคอนโด นิสนุง !!

แค่นี้แระ ...!! +++

11/08/09

...++วันนี้ ก้อ เปงอีกวันที่ ซาบซ่า มั๊ก ๆ เพราะว่า...

คะแนน วิชา survey Map. ออกแว้ววว

หลอนกับคะแนนน กานไปเรยทีเดียว - -"

เห้อออ พูดแร้วมานเศร้า จบกานบรรยาย ของวันนี้ล่ะกัน

T----------------T

12/08/09

...+++วันนี้วันแม่ และเปงวันหยุด

วันนี้ มีทั้งเรื่องดีและไม่ดี เกิดขึ้น กะ ตัวช้าน

โว้วว ๆ ๆ วันนี้ เปงวันที่รักแม่ เปงพิเสด

เหตุผลเพราะ ... วันนี้เปงวันแม่ไง แฮร่ๆ

และ อีกเหตุผลนึงคือ ถูกบอกเลิกวันนี้ ค่ะ ฮร่า ๆ เศร้าดีมั้ยนิ่

มะเปงไร ยังยิ้มได้อยู่ ^----------------^" อิอิ

อยู่คนเดียวกะเดี๋ยวจะฟุ้งซ่าน...

ไปเดินฟิวเจอร์ กะเพื่อน ฉลองความโสดเรยซะงั้น

โอ้วววว ได้เสียตัง แร้ว หายเครียดก๊ะ (แต่ตอนนี้เริ่มเครียด งิ)

--------------------------------------แว๊บ ๆ

13/08/09

...+++ วันนี้ ก้อนัดกะเพื่อน ไปบริจาคเลือด ...

หลังจากที่ มะวาน ลั้ลลา กันทั้งวัน (ทั้งคืน)

แต่ก้อเกือบไม่ได้ บริจาค เพราะ มะคืนเรานอนดึกกานมั๊ก ๆ

เนื่องด้วยการทำกิจกรรม ในกลุ่มสหาย ร่วมกันคือ

การฝึกทักษะการบวก ลบ เลข และทฤษฏีความน่าเป็น

หรือ เอาง่าย ๆ ภาษาชาวบ้าน...ก็ เร่นไพ่ นั้นแระ ฮร่า ๆ ตาล่ะบาท

นั่งเร่นกานทั้งปี ทั้งชาติ ก้อ ไม่รวยก๊ะ ( การพนันไม่ทำให้ใครรวยอยู่แระนิ่ )

โอ้วววว ++++ !! แต่สุดท้าย เราก้อได้บริจาคเลือด(ชั่ว) กาน อิอิ

ทามบุญ ๆ มีฟามสุข

14/08/09

...+++ วันนี้ เหมือนจะเป็นวันแรกของสัปดาห์ ที่เริ่มเรียนอย่างจิงจัง

ไม่ว่าจาเปง วิชา Strength หรือ MathII เหนื่อยเหมือนกาน

ง่วงนอนด้วย แต่ก้อสู้ ๆ ....

แร้วก้อ ได้เจอเพื่อน(กิ๊ก)เก่า ฮร่าๆ ที่มา มอพอดี

ก้อคุยกานไปเฮฮา เค้ามาปรึกษาโปรเจ็ค ไอเรานั่งฟังก้อ เอ๋อ ๆ งง ๆ

ก้อนะ ยังไม่เคยได้รับรสชาติ ของ การฝึกงาน และการทำโปรเจ็คเหมือนเพื่อนๆ มานนิ่

T--------------------------------T

15/08/09

...+++วันนี้ กลับบ้านแร้ววว ที่จิงกลับตั้งแต่มะคืนวานแร้ว

ภารกิจคือ ต้องมานังสมัคร โควต้าฯให้น้อง สอนดรออิ้งมาน แร้วก้อเร่นเกม - -

แต่เหตุผลหลักที่ ท่านพ่อเรียกตัวให้กลับบ้าน ก้อคือ กลับมาเลี้ยงวัว *0*

อย่าตกจายไป ๆ ชิว ๆ ฮร่าๆ ตื่นมา เปิดคอก ให้หญ้า ขูดขี้มาน ฮร่าๆๆ

นี่ช้านเรียน วิดวะ หรือ เปงกรรมกร กานนี่ -0-

16/08/09

...+++วันนี้ ตั้งใจจากลับกุงเทพแต่เช้า แต่ไม่มีคนมาส่งเรยย

เซงเรย งอลเรย อยู่บ้าน เงียบเรย ... ไม่คุย ไม่กินข้าว โอ้ววว ประชดชีวิตสุดๆ

แร้วสุดท้ายก้อกลับมา กุงเทพเองจนได้ ก่าจาถึงก้อ เกือบสี่ทุ่ม

แระแร้ว... ก้องานเข้า !! ลืมกุนแจหอ ไว้ที่บ้าน

เหอ ๆ กรรรมติดจรวดมากมาย อยาก งอลพ่อแม่ดีนัก

แร้วที่นี่ทำไงอ่า ... ต้องหาที่ซุกหัวนอนซะแร้ว

การบ้าน it ก้อยังม่าได้ทำ โอ้ววว ชีวิตสับสนวุ่นวาย

แระแร้ว ก้อเจอทางสว่าง ,,, เมื่อ ป้าจอย ผู้น่ารัก ได้ให้ที่พัก กะ นู๋น้อยคนนี้ ฮร่า ๆ

(แอ๊บ ได้อีก )

แต่กิจกรรมของเรา ในห้องพักป้าจอย ก้อคือ ... ฝึกทักษะบวกเลข อีกนั้นเอง ฮร่า ๆ

กว่าจาได้นอน ตีสี่ค่ะ -0- ... ก่อนจากหลับ ก้อแอบ น้ำตาร่วงนิสนุงแหะ

จาเศร้า กานไป ถึงหนายยยยยยยยยยยย... ก้อแค่สิ่งที่เราเคยยึดติด

ปล่อยสิ่งนั้นไปซะที ปล่อยมานออกจากใจซะที ... ต้องทำได้ !!!

สู้ เค๊อะ ..(-0-)v ฮร่า ๆ



------------------------------------------------------------------

ปล. ยาวไปมั้ยนิ่ ... ยินดีด้วยจ่ะ คุณโสด อีกแร้ว ฮร่าๆ

.:: The 3egiin ma blog \((>.<))/ โย่วว++!! ::.

++++โอ้วววววว....

ตื่นเต้น ๆ เพิ่งจามี บล็อคเปงของตะเอง ก้อคราวนี้แระ

ต้องยกความดีความชอบ ให้กะ การบ้าน HW ของ วิชาไอทีเรยเน้อออ ><~

ว่าแร้ว ก้อแอบ อยาก ได้ A วิชานี้จัง ((แอบ อ้อน... )) ฮร่าๆๆ

ช่วงเน้ เรื่องวุ่นวาย เข้ามาในชีวิตเยอะแยะ มากมาย

....

ในเมื่อ มี บล็อคแร้ว เด่วคงต้องใช้มานเปง "ส้วม ส่วนตัว" แร้วล่ะ

อิอิ ^^


คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...

วันอาทิตย์ที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2552

.:: สมัคร บล๊อค เพราะ ส่งการบ้าน แฮร่ๆ ::.



วันเน้ มานวุ่นวายอารายนักหนา ...T^T




ตั้งใจจากลับกรุงเทพแต่เช้า...... แร้วก้อ แป่ว !! ไม่ได้กลับ




แถมยัง งอล พ่อแม่ กะน้อง อีก ..เห้อออ




เรยหนีกลับกุงเทพ ตอน ทุ่มกว่าซะงั้น ....




กลับมาถึงห้อง สี่ทุ่ม ก่า ๆ .... "เข้าห้องไม่ได้"... อืม - -*




ลืมกุนแจไว้ที่บ้าน ..กรรม ติด จรวดเจง ๆ ><"




ไม่น่า งอล พ่อแม่เรยย




แร้วที่นี่ทำหงายอ่ะ.. การบ้าน IT กะยังไม่ได้ส่ง




ห้องก้อเข้าไม่ได้ ...พระเจ้า ~!!! ทามไมต้องกลั่นแกล้งคนสวย(อิอิ)




ตอนนี้ ก้อเรยนั่งเรื่อยเปื่อย อยู่ ร้านเกม แบบไร้เป้าหมาย




คงจาต้อง...ไป อาศัยห้องเพื่อนนอน (เปงการถาวร ..หุหุ)




..... ได้ข่าว ว่า คืนนี้ มาน มีปาร์ตี้ด้วย คริคริ ......




ทำการบ้านเสด ก้อ Let' go เรยล่ะกาน แฮร่ๆ




................................................>>> ซวย แบบมีสีสัน




โย่วววว ยิ้มรับความซวย ^-----------------^ สู้ตาย